Κ. Πιστιόλας: Να σταματήσουν να κάνουν το Πόντιο Πιλάτο και να αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη που τους αναλογεί.
Η Εθνική Οδός (…ο Θεός να την κάνει!) Αγρινίου – Καρπενησίου έχει από το 1996 ενταχθεί στο πρόγραμμα των διευρωπαϊκών οδικών δικτύων και τρία χρόνια αργότερα, μάλιστα, είχαν προκηρυχθεί οι προμελέτες του έργου, το οποίο και από τότε που υπάρχει Χωροταξικός Σχεδιασμός είναι από τα κυρίαρχα ζητήματα σε αυτόν.
Δεν πρόκειται απλώς για έναν εθνικό δρόμο ούτε για ένα δίκτυο που θα συνδέσει το δυτικό τμήμα της χώρας με την κεντρική χώρα και τον ανατολικό άξονα, με όσες προοπτικές δημιουργεί και η παράλληλη σύνδεση με το Πλατυγιάλι.
Για τους κατοίκους της περιοχής είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό: είναι ο δρόμος που συνδέει το Αγρίνιο με την ενδοχώρα.
Με τα δεκάδες χωριά που ερημώνουν, με τις τεράστιες αναξιοποίητες προοπτικές της ορεινής Αιτωλοακαρνανίας. Με τα σπίτια των ανθρώπων όπου αναγκάζονται, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες και δη όταν οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες, να ζουν υπό περιορισμό, τιμωρημένοι για ένα έγκλημα που δεν έχουν διαπράξει.
Η επαναχάραξή του και η κατασκευή ενός σύγχρονου και ασφαλούς δρόμου αποτελεί αίτημα δεκαετιών. Παρά το γεγονός, όμως, ότι η Ελληνική πολιτεία αναγνώρισε τη σπουδαιότητα του κάθετου αυτού άξονα στις μεταφορές από το 1996 και παρά το γεγονός πως έχουν ήδη γίνει οι απαραίτητες προκαταρκτικές μελέτες και έχουν προταθεί εναλλακτικές λύσεις στην επαναχάραξη του δικτύου, έως σήμερα το μόνο που έγινε είναι να δημοπρατηθεί ένα μικρό εύκολο κομμάτι, από Ερμίτσα μέχρι Όνειρο, που κι αυτό σέρνεται επί χρόνια. Και που ως μέσω πολιτικής εξαπάτησης προβλήθηκε αρχικά ως δημοπράτηση του «Αγρίνιο – Καρπενήσι». Έτσι τιτλοφορούνταν οι επίσημες ανακοινώσεις όταν, πολλά χρόνια πριν, δημοπρατήθηκε το συγκεκριμένο έργο…
Απογοητευμένοι οι πολίτες από την αδράνεια και την αδιαφορία των διοικούντων, αποφάσισαν να πάρουν οι ίδιοι πρωτοβουλίες και να αναδείξουν το θέμα. Και άκουσαν ξανά υποσχέσεις και ωραία λόγια συμπαράστασης. Αποτέλεσμα, όμως, …μηδέν.
Τα χρόνια περνάνε, οι δεκαετίες αλλάζουν, με το γνωστό κατσικόδρομο να παραμένει παγίδα θανάτου για τους διερχόμενους οδηγούς, καθώς κι αυτή ακόμη η απλή συντήρηση και αποκατάσταση όπου χρειάζεται, είναι πολυτέλεια για ετούτο τον τόπο.
Η πολυπόθητη «ανάπτυξη» και η πολυθρύλητη «αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων» χάνουν ως έννοιες κάθε αξία όσο ο δρόμος αυτός παραμένει στην άθλια κατάσταση που όλοι γνωρίζουμε και που αναγκάζονται καθημερινά να βιώσουν όσοι χρειάζεται να μετακινηθούν από και προς τα Παρακαμπύλια και το Παναιτωλικό. Τα δε εκεί άλλοτε κεφαλοχώρια, χωρίς προοπτική και χωρίς άλλη διέξοδο, βιώνουν την απόλυτη απαξίωση.
Ποιος θα μείνει να κάνει τι, σε αυτά τα υπέροχα, κατά τα άλλα, πανέμορφα και με απίστευτες προοπτικές χωριά; Ποια οικοτουριστική επένδυση μπορεί να υπάρξει, ποια ανάδειξη της πραγματικής τους δυναμικής, όταν δεν υπάρχει ασφαλής πρόσβαση;
Ενδεικτικό του απίστευτου εμπαιγμού που κυριαρχεί και θριαμβεύει, είναι η διαφήμιση και προτροπή στις βαρκάδες στη λίμνη Κρεμαστών! Από ποιον δρόμο θα πάμε; Αυτό, δεν μας το είπαν ποτέ…. Όπως δεν είπαν αν συμφωνούν με τα πλωτά φωτοβολταϊκά στη λίμνη, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις βαρκαρόλες…
Όσο για τα τροχαία ατυχήματα που συχνά – πυκνά καταγράφονται σε διάφορα επικίνδυνα σημεία, …φταίει ο δρόμος. Αλλά για το δρόμο, δεν φταίει κανείς;!
Ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Αγρίνιο – Πάμε Ψηλά», Κώστας Πιστιόλας, σε μια προσπάθεια να αναδείξει την αναγκαιότητα λήψης ουσιαστικών αποφάσεων για το δρόμο, συνοδευόμενος από τον δημοτικό Σύμβουλο Παναγιώτη Καψάλη, μέλη της παράταξης και κατοίκους της περιοχής επισκέφθηκε το σημείο όπου σημειώθηκε προ ημερών ένα ακόμη τροχαίο, στη θέση Πετεινόρεμα, κοντά στην Ποταμούλα, απ’ όπου και κάλεσε τη Δημοτική Αρχή να αποποιηθεί επιτέλους το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και να προβεί σε πολιτικές ενέργειες, δηλώνοντας ότι η παράταξη θα σταθεί αρωγός, «αρκεί, έστω και μετά από δέκα χρόνια, να δούμε ουσιαστική πολιτική παρέμβαση, ικανή να φέρει αποτέλεσμα».
agrinio-up.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου