Διαβάσαμε στην εφημερίδα «Πρωϊνός Τύπος» της Καρδίτσας δημοσίευμα ανώνυμου φίλου μας με τίτλο «απάντηση στον πολιτιστικό Σύλλογο της Οξυάς» και αναφέρονταν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και την αντίστοιχη δράση του φορέα μας.
Ανούσιο, όντως, να απαντά κανείς σε ανώνυμα δημοσιεύματα και σ’ ανθρώπους που τους αρέσει μεν να κρίνουν αλλά τους λείπει το θάρρος της γνώμης….
Παρά ταύτα και επειδή με το συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι προφανής η πρόθεση (αν και χωρίς κανένα, απολύτως, ουσιαστικό επιχείρημα) για δημιουργία εντυπώσεων, τόσο αναφορικά με το θέμα των ΑΠΕ όσο και σε βάρος του (ιδρυτικού μας μέλους) πολιτιστικού Συλλόγου της Οξυάς, που πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί σε αγώνες για την ανάδειξη της πραγματικότητας γύρω από το θέμα των ΑΠΕ, θεωρούμε επιβεβλημένο να επισημάνουμε ορισμένα ζητήματα.
Και πρώτα απ’ όλα ότι, όπως άλλωστε ήδη δημοσιεύσαμε, ο Φορέας που εκπροσωπήθηκε στη Γουμένισσα και στους αγώνες των εκεί φορέων και κατοίκων ενάντια στις ΑΠΕ, δεν ήταν ο Σύλλογος της Οξυάς αλλά το Δίκτυο Αγράφων, οπότε η στοχοποίηση του συγκεκριμένου Συλλόγου μόνο ερωτηματικά προκαλεί.
Για τη συνέχεια να επισημάνουμε πως ο αγώνας κατά των ΑΠΕ, που ήδη διενεργείται συντονισμένα, πλέον, πανελλαδικά, δεν είναι αγώνας δαιμονοποίησης ή εξοβελισμού των ΑΠΕ, όπως ορισμένοι επιχειρούν να τον παρουσιάσουν. Ποιος, άραγε, θα ήταν αυτός που δε θα ήθελε το φτηνό και «καθαρό» ρεύμα, από ανεξάντλητη πηγή, χωρίς μόλυνση της ατμόσφαιρας, χωρίς καρκίνους, με ταυτόχρονη ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας, κ.λ.π., όπως υπόσχονται οι υποστηρικτές των ΑΠΕ; Είναι όμως, πράγματι, σήμερα οι ΑΠΕ σε θέση να μας παράσχουν ότι μας υπόσχονται;
Αναμφίβολα, η υλοποίηση κάθε «επενδυτικού» σχεδίου με αντικείμενο έργα ΑΠΕ συνεπάγεται και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ζήτημα που απασχολεί και το δικό μας αγώνα, που εστιάζει και στην προστασία του φυσικού και υδάτινου πλούτου της χώρας. Τούτο, ωστόσο, δε σημαίνει και πως οι περιβαλλοντικές συνέπειες των ΑΠΕ είναι, όπως κάποιοι (συμπεριλαμβανόμενου του ανώνυμου φίλου μας) επιχειρούν να πείσουν, το μοναδικό ζήτημα που απασχολεί ή πρέπει ν’ απασχολεί εμάς ή το μέσο πολίτη.
Οι ΑΠΕ στην Ελλάδα υπάρχουν από το 1970 και γνώρισαν τεράστια ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες, στο όνομα της «οικολογίας», της περιβόητης «κλιματικής αλλαγής» ή της «πράσινης ενέργειας», που υπόσχεται να σώσει τον πλανήτη, να μειώσει τους καρκίνους, να καταπολεμήσει την ανεργία, να …ταΐσει τον κόσμο με χρυσά κουτάλια (!!!), να…, να…. Σήμερα στη χώρα μας η εγκατεστημένη ονομαστική ισχύς των ΑΠΕ ξεπερνά τα 5,5 MW ενώ έχει θεσπιστεί και η «κατά προτεραιότητα» απορρόφηση από το σύστημα της όποιας «παραγόμενης» από τις πηγές αυτές ενέργεια, για την οποία δαπανήθηκαν και δαπανώνται (βλ. ΕΤΜΕΑΡ στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, κ.λ.π.) τεράστια χρηματικά ποσά (περίπου 2 δις ευρώ το χρόνο) προς επιδότησή της, που κατέληξαν και καταλήγουν στις τσέπες ιδιωτών μεγαλοεπενδυτών, επιβαρύνοντας όλους εμάς τους καταναλωτές.
Επιπλέον, για την υλοποίηση των «επενδύσεων» σε ΑΠΕ δεσμεύονται σημαντικά χρηματικά ποσά, που διοχετεύονται προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση είτε μέσω τραπεζικών δανείων είτε μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε άλλους τομείς, όπως υγεία, παιδεία, τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, κ.λ.π., ωθώντας τους σε ανάπτυξη και προσφέροντας μόνιμες και όχι προσωρινές (όπως οι ΑΠΕ) θέσεις εργασίας και πραγματική μείωση της ανεργίας.
Ακόμα, αν και η ονομαστική εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ στη χώρα μας (περίπου 5,5 MW) είναι σχεδόν ισότιμη με τις ανάγκες μας σε ενέργεια (μη συνυπολογιζομένων, μάλιστα, των μεγάλων υδροηλεκτρικών !!), ουσιαστικά δε σταμάτησε η χρησιμοποίηση συμβατικών μορφών παραγωγής ενέργειας (λιγνίτης, λοιπά ορυκτά καύσιμα, κ.λ.π.), δεδομένο που φανερώνει ότι οι ΑΠΕ πρακτικά δε μπορούν να ηλεκτροδοτήσουν με πληρότητα, ασφάλεια και σταθερότητα.
Συνυπολογίζοντας όλα όσα οι ΑΠΕ υπόσχονται, η απλή λογική λέει πως σήμερα θα έπρεπε ν’ απολαμβάνουμε φτηνό και «καθαρό» ρεύμα, πως το περιβάλλον θα ήταν απαλλαγμένο από το διοξείδιο του άνθρακα (αλήθεια, πως θα είχαμε τότε Οξυγόνο;), πως οι καρκίνοι θα έπρεπε να έχουν μειωθεί, η ανεργία να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα, πως δε θα έπρεπε να καταναλώνουμε εισαγόμενο φυσικό αέριο για την ηλεκτροδότησή μας (με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόστος, εξάρτηση, κ.λ.π.), αλλά και άλλα ακόμα….. Ωστόσο, τίποτα απ’ αυτά δε συμβαίνει…. Και, φυσικά, και εκείνα τα «χρυσά κουτάλια» αποδείχθηκαν «άνθρακες»!!!
Δε θα πρέπει, λοιπόν, ν’ αναρωτηθούμε αν οι ΑΠΕ ωφελούν πραγματικά το περιβάλλον κι αν συμβάλουν στην προστασία του πλανήτη; Αν ωφελούν πραγματικά την εθνική μας οικονομία (σωστή διαχείριση πόρων – εθνικών και ευρωπαϊκών, πραγματική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου