-----------------------------------
Καλοκαίρι του 1986, Αύγουστος μήνας
Αραβωνιασμένος τότε... μας ήρθε η ιδέα με την γυναίκα μου να επισκεφθούμε το χωριό της, την Κρέντη Ευρυτανίας.
Σκεφτήκαμε να πάμε με την συγκοινωνία...αλλά εγώ έριξα την ιδέα. .δεν πάμε καλύτερα με το μηχανάκι ...να σταματάμε όπου θέλουμε, να το χαρούμε περισσότερο...;
Καλό της φάνηκε...
Ξεκινάμε λοιπόν κατά τις οκτώ το πρωί. Μέχρι την Λαμία όλα καλά...
Κλασική διαδρομή Εθνικής οδού...με ενδιάμεση στάση στα Καμμένα Βούρλα, για καφέ και βενζίνη.
Μετά την Λαμία, η διαδρομή μου φάνηκε πιο ξεκούραστη...δεν υπήρχαν οι νταλίκες να περνούν δίπλα μας. .να μας ταρακουνούν και να μας ανεβάζουν τους σφυγμούς....
Φτάσαμε Λιανοκλάδι...κάναμε κι εκεί μία στάση για βενζίνη και ξεδίψασμα...
Τότε είδα για πρώτη φορά μία όμορφη εικόνα που συναντάμε ακόμα και σήμερα...
Μια φωλιά μ' ένα ζευγάρι πελαργών στην κορυφή στο καμπαναριό...
Στην ίδια φωλιά, εδώ και τριάντα χρόνια... Δεν ξέρω και πόσα χρόνια νωρίτερα...
Φεύγουν κάθε χρόνο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και ξαναγυρίζουν στο ίδιο μέρος... Πόσο θαυμάσια είναι η φύση!!!
Συνεχίσαμε...Μακρακώμη, Αϊ Γιώργη...φτάσαμε στους πρόποδες του Τυμφρηστού.....
Τι διαδρομή είν' αυτή...!!!
Είσοδος σε κάποιον άλλον κόσμο...
Η πλατανίσια μυρωδιά, το οξυγόνο, η δροσιά που σε διαπερνάει ...σου λένε...κάθισε λίγο εδώ στο Χάνι, κάτω απ'αυτά τα τεράστια πλατάνια, να το απολαύσεις... να πιείς δροσερό νεράκι, που βγαίνει μέσα από την Γη....
Συνεχίζουμε ανεβαίνοντας στο βουνό...
Φτάνουμε στο χωριό του Τυμφρηστού...
Όμορφο μέρος με απεριόριστη θέα προς τον κάμπο της Λαμίας.
Μπαίνουμε στο ελατοδάσος...ιδανικό μέρος να σε προϊδεάσει...τι εστί Ευρυτανία...Απέραντο δάσος με πανύψηλα έλατα...
Να η πινακίδα "Καλώς ήλθατε στην Ευρυτανία"
Αίσθηση ότι κοντεύουμε να φτάσουμε...
Στην αντίπερα του Τυμφρηστού, έρχεσαι αντίκρυ με το ψηλότερο βουνό της Ευρυτανίας. Το μεγαλοπρεπές Βελούχι.
Στην πλαγιά του, στην νότια πλευρά, προβάλει το όμορφο και γραφικό Καρπενήσι...
Κάναμε κι εδώ μια σύντομη στάση να φάμε κάτι...Σκέφτηκα να βάλω βενζίνη... Αλλά. .λέω άστο. .Έχω ακόμα. .θα βάλω πιο πέρα, στο επόμενο βενζινάδικο.
Ξεκινάμε για το χωριό...
Πανέμορφο τοπίο....ελατοδάσος στο Μπαγασάκι στα 1200 υψόμετρο ... Πετρόχτιστες βρυσούλες στην διαδρομή...ωραία θέα!!!
Μπαίνουμε στο αγνάντιο της Δυτικής Ευρυτανίας.
Από ψηλά στο Καλεσμένο, διακρίνεται πνιγμένος στο πράσινο. .ο δρόμος με τις ελικοειδείς στροφές του. .που χάνοντα στο βάθος, στον ποταμό τον Μέγδοβα!!!
Περάσαμε την σιδερένια γέφυρα του ποταμού...
Κάτω από την γέφυρα ακούγεται το ταξιδάκι του ξάστερου νερού που τρέχει αέναα προς την λίμνη των Κρεμαστών. .ξεδιψώντας στο διάβα του, τα ζωντανά και τα φυτά της φύσης.
Ωραία η φύση και τα τοπία..εγώ όμως άρχισα ν ανησυχώ γιατί δεν έβλεπα πουθενά βενζινάδικο...
Τι ήθελα να το πω στην γυναίκα μου...δεν έφτανε η κούραση και η ανησυχία η δική μου. .τώρα είχα και την μουρμούρα της...
Καλά σου έλεγα εγώ να έρθουμε με το λεωφορείο...θα μείνουμε εδώ στην ερημιά...θα μας φάνε οι λύκοι...και τέτοια.
Φτάσαμε στην Βίνιανη...ούτε εδώ βενζίνη. Προχωράμε στην ανηφορική διαδρομή για Κερασοχώρι.. Όμορφα και καταπράσινα μέρη..αλλά που ψυχολογία να τα χαρούμε..
Φτάνουμε ευτυχώς στο Κερασοχώρι...
Όμορφο χωριό, με υπέροχη θέα, δίπλα στα έλατα..πάνω από 1000μ. υψόμετρο. Στη ρίζα του βουνού Καυκί.
Από δω φαίνεται το χωριό, η Κρέντη!!!
Ωραία! Φτάνουμε! Η ψυχολογία αλλάζει..υπάρχει κατηφόρα..τότε ήταν χωματόδρομος...
Φτάσαμε επιτέλους στο χωριό...
Αρκετά μεγάλο χωριό..καινούρια σπίτια.. σχετικά πρόσφατα κτισμένα στην δεκαετία του 70.
Δημιουργήθηκε από την συνένωση δύο συνοικισμών που πληγώθηκαν από τον μεγάλο σεισμό του 1966.
Της παλιάς Κρέντης και της Σκαμνιάς.
Τώρα είναι πολύ πιο όμορφο, με αρκετό πράσινο, πλατάνια, πανέμορφη εκκλησία, μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία, ξενώνες, ταβέρνες, καφετέριες, ΚΑΙ βενζινάδικα.
Βενζίνη στο μηχανάκι δεν είχε μείνει στάλα. Άλλα πενήντα μέτρα να πηγαίναμε ακόμα θα σπρώχναμε...
Ευτυχώς γλυτώσαμε την ταλαιπωρία και την ξεφτίλα.
Σ' ολόκληρη την Δυτική Ευρυτανία τότε δεν υπήρχε ούτε ένα πρατήριο βενζίνης.
Πήγαμε μ' έναν συγγενή και πήραμε από ένα μπακάλικο στην Δυτική Φραγγίστα. Μας έβαλε από μπιτόνι.
Προσπαθούσα να το κρατήσω κρυφό ότι έκανα αυτό το ταξίδι με το μηχανάκι.
Θα μου'λεγαν τρελός είσαι? Αλλά όπου πήγαινα να γνωριστούμε και να συστηθώ...η πρώτη τους ερώτηση "Με το μηχανάκι ήρθατε;"
Απλός λαϊκός κόσμος, γελαστά πρόσωπα πρόθυμοι να σε κεράσουν, να πιάσουν κουβέντα μαζί σου..άν και στην αρχή το απέφευγα γιατί δεν μπορούσα να κατανοήσω την προφορά τους... Ρωτούσα δεύτερη και τρίτη φορά..
Κατά τ' άλλα ωραία περάσαμε, θυμάμαι ήταν του Αι Γιαννιού 29 Αυγούστου.. πήγαμε στο πανηγύρι στην Παλαιοκατούνα.
Τραγουδούσε ο φίλος μου ο Λάμπρος Σκάρλας.
Αξέχαστη περιπέτεια!!!
--------Νάκος Κορδονούρης-------- — νιώθει νοσταλγία στην τοποθεσία Κρέντη, Δήμος Αγράφων Ευρυτανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου