Μήνυμα Κώστα Κοντογεώργου για τον Covid-19

 

Αγαπητοί μου Συμπολίτες,

Η πανδημία COVID-19 καλά κρατεί, με αποτέλεσμα να μετράμε συνεχώς νέα κρούσματα και στην Ευρυτανία μας.

Μερικοί από εμάς, ήδη θρηνήσαμε και θρηνούμε θύματα στο στενό οικογενειακό μας περιβάλλον, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλε το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού του Νοσοκομείου Καρπενησίου και ιδιαίτερα το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Ο COVID-19 είναι επικίνδυνος και ύπουλος εχθρός, γεγονός που πρέπει να μας κάνει όλους πιο προσεκτικούς στην τήρηση των μέτρων προστασίας.

Χτυπά όλες τις ηλικίες, χωρίς εξαιρέσεις και είναι θανατηφόρος.

Αυτή την ώρα, τρείς συμπατριώτες μας, μεταξύ αυτών και μέλος του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος, ηλικίας από 49-55 ετών οι δύο έξω αυτών,νοσηλεύονται διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (Κορίνθου, Ρίου και Αγρινίου), δίνοντας τον αγώνα της ζωής των.

Μόλις τις τελευταίες μέρες, τρείς  συμπατριώτες μας, εξήλθαν επιτυχώς των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (Λαμίας και Χαλκίδας), κερδίζοντας την μάχη με τον θάνατο.

Μερικοί από εμάς, είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου πολύ νωρίς και έγκαιρα.

Κάποιοι, βιάστηκαν να μας κατακρίνουν ότι κινδυνολογούμε και υπερβάλλουμε.

Κάποιοι άλλοι, είτε από άγνοια, είτε από ψεκασμένη ηλίθια αντίληψη, νουθετούσαν τους πολίτες να αρνηθούν τα μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας ( αποφυγή συνωστισμού σε κλειστούς χώρους, υποχρεωτική χρήση μάσκας κλπ), που συνιστούσε η πολιτεία, μετά από εισήγηση των ειδικών λοιμοξιολόγων, παραμυθιάζοντας τους με μαντζούνια και θεωρίες του μεσαίωνα.

Εμείς οι περισσότεροι, οι νουνεχείς και υπεύθυνοι πολίτες, αυτούς τους συνωμοσιολογούντες,που συνεχίζουν ακόμη και τώρα την ίδια τακτική, οφείλουμε να τους απομονώσουμε και να τους θυμίζουμε συνεχώς ότι εγκληματούν κατά του κοινωνικού συνόλου.

Αγαπητοί μου Συμπολίτες,

Μπροστά σε αυτόν τον μέγιστο κίνδυνο για όλους μας, σας παρακαλώ να δείξουμε την μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια και υπευθυνότητα, τηρώντας τα μέτρα προστασίας με θρησκευτική ευλάβεια, γιατί έτσι προστατεύουμε ότι πιο πολύτιμο υπάρχει, την ίδια μας την ζωή και την ζωή των συνανθρώπων μας.

Να δείξουμε την απαιτούμενη υπομονή και εμπιστοσύνη στους ειδικούς επιστήμονες και συνολικά στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, που μοχθεί καθημερινά για την οριστική καταπολέμηση της πανδημίας, με το ανάλογο εμβόλιο.

Με την φροντίδα της πολιτείας, την αυταπάρνηση του υγειονομικού προσωπικού, την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας της Προυσιώτισσας θα πάνε όλα καλά!

Τέλος, επειδή βρισκόμαστε σε περίοδο θλίψης,θέλω να κλείσω αυτή την ανάρτησή μου, με  ένα απόσπασμα του βραβευμένου με Νόμπελ Ποιητή και Λογοτέχνη, Γεωργίου Σεφέρη, που μου έστειλε ένας καλός φίλος χθες το βράδυ:

«Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς.

Καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στην χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί και αυτή θα ανήκει σε έναν από τους καιρούς της ζωής σου».