ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΚΑΤΟΥΝΟΥ ΑΓΡΑΦΩΝ ΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΣ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ !!!
Στις 29 Αυγούστου, που τιμάται η μνήμη του Αη Γιάννη του Πρόδρομου-ημέρα της αποκεφάλισης του Αγίου- στο μοναστήρι του Αη Γιάννη στο Παλαιοκάτουνο μαζεύονται προσκυνητές από όλα τα Αγραφοχώρια. Άγνωστο από πότε είναι το μοναστήρι αυτό,όπου εκκλησιάζονταν και ο Κατσαντώνης (1775-1808), που εκεί εύρισκε τροφή, όταν άρρωστος βαριά βρισκόταν στη σπηλιά της Φούρκας πιο πάνω απ' το Σύχνικο. Το μοναστήρι όπως και τα κελιά το κατέστρεψε ο σεισμός της 5ης Φεβρουαρίου 1966. Γίνεται λοιπόν ένα από τα σπουδαιότερα αγραφιώτικα πανηγύρια. Οι προσκυνητές ξεκινούσαν απ' το πρωί της προηγούμενης μέρας, από τις 28 Αυγούστου, άλλοι με τα πόδια και άλλοι καβάλα σε ζώα. Αντηλαλούσαν στις πλαγιές και στον Αγραφιώτη οι παιδικές φωνές και τα κύπρια απ' τ' αλογομούλαρα Έφερναν μαζί τους τάματα, όπως ζώα, λάδι, κεριά ίσα με το μπόι (ανάστημά) τους, καθώς και ζώσματα (φιτίλι-σχοινί), το οποίο έφερναν γύρω-γύρω στην εκκλησία πολλές φορές και έζωναν το ναό. Έρχονταν πολλοί μικρέμποροι με φρούτα (δυσεύρετο τότε για τους ορεσίβιους το καρπούζι) και παιδικά παιχνίδια, τενεκεδένια ή ξύλινα τότε, γι' αυτό σήμερα αποτελούν συλλεκτικά είδη για τους μανιώδεις συλλέκτες. Τ' απόγευμα τους καλούσε σε προσευχή η ονομαστή παλιά γλυκόλαλη καμπάνα της εκκλησίας, που φέρει χρονολογία 1695. Το απόγευμα στις 28 Αυγούστου μετά την περιφορά της Εικόνας του Αγίου, άρχιζε το γλέντι με τα κλαρίνα, τα βιολιά (χωρίς τα σημερινά εκκωφαντικά μεγάφωνα), και με τα Αγραφιώτικα ψητά και κοκορέτσια. "Και του χρόν' τα παγκύρια σ' (πανηγύρια σου). Να βοηθήσ' ο Αη Γιάννης να ματάρθουμι" Το πανηγύρι συνεχίζονταν όλη νύχτα και τελείωνε το πρωί στις 29 Αυγούστου, μόλις καλημέριζε ο ήλιος !!!!
Η φωτο ειναι απο την ιστορική και θαυματουργή εικόνα της μονής.
Στις 29 Αυγούστου, που τιμάται η μνήμη του Αη Γιάννη του Πρόδρομου-ημέρα της αποκεφάλισης του Αγίου- στο μοναστήρι του Αη Γιάννη στο Παλαιοκάτουνο μαζεύονται προσκυνητές από όλα τα Αγραφοχώρια. Άγνωστο από πότε είναι το μοναστήρι αυτό,όπου εκκλησιάζονταν και ο Κατσαντώνης (1775-1808), που εκεί εύρισκε τροφή, όταν άρρωστος βαριά βρισκόταν στη σπηλιά της Φούρκας πιο πάνω απ' το Σύχνικο. Το μοναστήρι όπως και τα κελιά το κατέστρεψε ο σεισμός της 5ης Φεβρουαρίου 1966. Γίνεται λοιπόν ένα από τα σπουδαιότερα αγραφιώτικα πανηγύρια. Οι προσκυνητές ξεκινούσαν απ' το πρωί της προηγούμενης μέρας, από τις 28 Αυγούστου, άλλοι με τα πόδια και άλλοι καβάλα σε ζώα. Αντηλαλούσαν στις πλαγιές και στον Αγραφιώτη οι παιδικές φωνές και τα κύπρια απ' τ' αλογομούλαρα Έφερναν μαζί τους τάματα, όπως ζώα, λάδι, κεριά ίσα με το μπόι (ανάστημά) τους, καθώς και ζώσματα (φιτίλι-σχοινί), το οποίο έφερναν γύρω-γύρω στην εκκλησία πολλές φορές και έζωναν το ναό. Έρχονταν πολλοί μικρέμποροι με φρούτα (δυσεύρετο τότε για τους ορεσίβιους το καρπούζι) και παιδικά παιχνίδια, τενεκεδένια ή ξύλινα τότε, γι' αυτό σήμερα αποτελούν συλλεκτικά είδη για τους μανιώδεις συλλέκτες. Τ' απόγευμα τους καλούσε σε προσευχή η ονομαστή παλιά γλυκόλαλη καμπάνα της εκκλησίας, που φέρει χρονολογία 1695. Το απόγευμα στις 28 Αυγούστου μετά την περιφορά της Εικόνας του Αγίου, άρχιζε το γλέντι με τα κλαρίνα, τα βιολιά (χωρίς τα σημερινά εκκωφαντικά μεγάφωνα), και με τα Αγραφιώτικα ψητά και κοκορέτσια. "Και του χρόν' τα παγκύρια σ' (πανηγύρια σου). Να βοηθήσ' ο Αη Γιάννης να ματάρθουμι" Το πανηγύρι συνεχίζονταν όλη νύχτα και τελείωνε το πρωί στις 29 Αυγούστου, μόλις καλημέριζε ο ήλιος !!!!
Η φωτο ειναι απο την ιστορική και θαυματουργή εικόνα της μονής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου