Γράφει ο Γρηγόρης Φέρρας
Όλα αυτά τα χρόνια και για να το πω αλλιώς τότε που .."δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα" υπήρξαν διαχρονικές ευθύνες.
Καλώς ή κακώς το Καρπενήσι υπήρξε η πρωτεύουσα του νομού και λογικό ήταν να επικεντρωθεί εκεί το ενδιαφέρον.
Δεν υπήρχε όμως ένα σοβαρό σχέδιο ανάπτυξης από τους πολτικά ιθύνοντες για τα χωριά της απομονωμένης Δυτικής Ευρυτανίας.
Ο κόσμος είχε μάθει ( είτε με το ΚΤΕΛ είτε με ταξί ) να κινείται μόνο προς Καρπενήσι.
Οπότε την αγορά του Καρπενησίου στήριζαν και στηρίζουν οι κάτοικοι του Δήμου Αγράφων και δει της Δυτικής Ευρυτανίας.
Το ερώτημα όμως είναι το εξής :
Ποιά η ανταποδοτική προσφορά της πρωτεύουσας προς τα χωριά;;;;
Οι μεν Καρπενησιώτες είχαν και την εναλλακτική λύση της Λαμίας ( με το ΚΤΕΛ να έχει καθημερινά δρομολόγια )ενώ οι καημένοι Απεράντιοι-Αγραφιώτες τον μονόδρομο προς Καρπενήσι.
Για να είμαστε ειλικρινείς υπήρχαν και υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες,όπως η μορφολογία του εδάφους,το άσχημο οδικό δίκτυο που εξακολουθεί και σήμερα να ταλαπωρεί αρκετά χωρια-συνοικισμούς.
Οι πολιτικοί ιθύνοντες διαχρονικά ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν έβλεπαν μπροστά γι'αυτά τα χωριά ώστε να μην υπάρχουν σήμερα τα τεράστια προβλήματα με τις εύλογες αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές.
Έπρεπε από τότε να ανοίξουν τα σύνορα με την Καρδίτσα με τον γνωστό Παραμεγδόβιο ,αναπτυξη σύγχρονου οδικού δικτύου από την γέφυρα Τατάρνας με την Αιτωλοακαρνανία και πάει λέγοντας...
Γιατί από αυτά τα λάθη πρώτο θα κλάψει το Καρπενήσι και μετά τα χωριά του υπόλοιπου νομού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου