Και πάλι για το μπουλιγκ

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΟΥΛΙΝΓΚ
Γράφει ο Θανασης Αλμπαντης
Θα πρέπει κάποια στιγμή να δώσουμε στα παιδιά (και ειδικά στα θύματα) να καταλάβουν, ότι η καταγγελία δεν είναι «κάρφωμα» και ανανδρία. Δεν είναι ανανδρία το «κάρφωμα», όταν ο μαντράχαλος ή η συμμορία συμπεριφέρονται αντικοινωνικά. Όταν εσύ είσαι ένας κι έχεις να αντιμετωπίσεις μια αγέλη, συμμορία νταήδων. Τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε.
Λέγεται, ότι τα θύματα του εκφοβισμού έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αρκετά απ’ αυτά σίγουρα. Όμως, η χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν είναι αυτοφυής, αλλά αποτέλεσμα της συνεχούς ψυχολογικής κακοποίησης που υφίσταται ο άνθρωπος, ανεξαρτήτως ηλικίας και τάξης. Είναι, επίσης, αποτέλεσμα της προσπάθειας καταξίωσης μέσω μιας κάποιας κοινωνικής αποδοχής. Όμως, το ίδιο ισχύει και για τον μικρό νταή.
Το πρόβλημα του μικρού νταή ξεκινά μέσα απ' την οικογένειά του. Όχι απαραίτητα λόγω κακής συμπεριφοράς των γονέων του. Είχαμε περίπτωση παιδιού που έχασε νωρίς τη μητέρα του και έβγαζε με τον τρόπο αυτό εκδικητικότητα για την απώλεια ή φθόνο για τα παιδιά που είχαν μητέρα.
Άσχετα με το απαραίτητο της καταγγελίας, η αντιμετώπιση κάθε περιστατικού χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση.
Επίσης, ειδική προσοχή και αντιμετώπιση χρειάζεται ο ομαδικός (κανονικά πρέπει να λέγεται αγελαίος) εκφοβισμός. Οι αγέλη νταήδων, που μπορεί να οδηγήσει σε παιδικές συμμορίες και παιδική εγκληματικότητα, είχαν προβλεφθεί από ψυχιάτρους ήδη πριν το 1990. Το φαινόμενο αυτό το αποδίδουν στο γεγονός, ότι τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς την εποπτεία των γονιών, οι οποίοι αναγκάζονται να δουλεύουν 12ωρα (αρχικαργιόλη Κουρτζ, καργιολάκο Κούλη. Μην ξεχνάτε τον Συν/χη Κουρτζ στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ, τον ήρωα στην Καρδιά του Σκότους του Κόνραντ, δεν είναι τυχαία η συνωνυμία) και να μην ασχολούνται με την ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Είναι επόμενο, λοιπόν, τα παιδιά να κάνουν αγέλες, όπου αρχηγός γίνεται το πιο επιθετικό μέλος, ενώ τα φιλήσυχα μέλη ή θα ακολουθήσουν την ίδια συμπεριφορά ή θα αποβληθούν απ' την αγέλη, κακοποιημένα κι αυτά.
Το φαινόμενο αυτό πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία και οξύνθηκε επί εποχής Θάτσερ. Έκφανσή του ο χουλιγκανισμός. Το αναλύει ωραιότατα η Ντόρις Λέσινγκ στο βιβλίο της «Το Πέμπτο Παιδί».
Αυτό, όμως το δυστοπικό περιβάλλον, το σκοτεινό μέλλον το προφήτεψε στο «Κουρδιστό Πορτοκάλι» ο Άντονυ Μπάρτζες και το εικονοποίησε μοναδικά ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Οι «ντρόγκοι» -αν θυμάμαι καλά τη λέξη-, ήταν έφηβοι 14-15 ετών. Αν προσέξετε τη σκηνή της ταινίας όπου ο Άλεξ επιβάλλει την κυριαρχία του και πάλι στους τρεις άλλους συντρόφους του που είχαν αμφισβητήσει την ηγεμονία του στην αγέλη και δείτε ανάλογα ντοκιμαντέρ που αφορούν σε σαρκοφάγα ζώα, θα εκπλαγείτε από την ομοιότητα συμπεριφοράς και τεχνικής.
Φταίει ο καπιταλισμός και πάλι, αν δεν το καταλάβατε. Ζώα ανταγωνιστικά μεταξύ μας, που μόνο να δουλεύουμε και να καταναλώνουμε ξέρουμε. Έτσι μας θέλουν τ’ αφεντικά, αυτοί που ελέγχουν το χρήμα, οι κορυφαίοι της διατροφικής πυραμίδας στον κανιβαλικό τούτο κόσμο.