Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Κολύμπι στο ποτάμι-Γράφει ο Νακος Κορδονουρης

ΚΟΛΥΜΠΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
------------------
Στην Ευρυτανία το θερμόμετρο σπάνια περνάει τους 32 βαθμούς. Θες το υψόμετρο..τα γύρω βουνά..τα δροσερά ποτάμια..τα πυκνά ελατοδάση και τα πλατάνια που καλύπτουν το σύνολο του νομού..θες το ελαφρύ αεράκι που δεν σταματάει σχεδόν ποτέ να μας προσφέρει την αύρα του..κρατάει την ατμόσφαιρα δροσερή. Όταν στα πεδινά έχει καύσωνα με 40°-45°..εκεί το πολύ να φτάσει τους 35°.
Μπορεί η θάλασσα να λείπει απ'αυτό το μέρος..ωστόσο οι ντόπιοι δεν σκάνε ιδιαίτερα... γιατί ο τόπος τους έχει τόσο φυσικό κάλλος.. τέτοια ομορφιά..που σίγουρα θα βρουν εναλλακτικές να περάσουν εξ ίσου καλά την ώρα τους..ίσως και καλύτερα. Όπως μια βόλτα στο ποτάμι.
Τα δύο μεγαλύτερα και αμιγώς Ευρυτανικά ποτάμια είναι ο Αγραφιώτης και ο Μέγδοβας. Διασχίζουν σχεδόν παράλληλα την Ευρυτανική γη... Πηγάζουν από τα βουνά της νότιας Πίνδου και των Αγράφων...και χύνονται συγκλίνοντας κάπως μεταξύ τους στην λίμνη των Κρεμαστών.
Μια βόλτα στο ποτάμι είναι ότι πιο ευχάριστο και διασκεδαστικό μπορεί να κάνει κάποιος εκείνες τις ζεστές μεσημεριάτικες ώρες.
Δεν είναι και πολύ μακριά ο Αγραφιώτης από το χωριό..την Κρεντη Ευρυτανιας.. Κοντά στα εφτά χιλιόμετρα δρόμο..το πολύ σ'ένα τέταρτο με το αυτοκίνητο έχεις φτάσει.
Ξεκινάμε ένα απομεσήμερο με τις κόρες μου και τον σκύλο μας τον Ντιέγκο.
Βγαίνοντας από το χωριό μετά από τρία χιλιόμετρα είμαστε στ'αγνάντιο του ποταμού. Από ψηλά φαίνεται σαν ένας μεγάλος άσπρος δρόμος..να διασχίζει το πράσινο δάσος. Φαίνεται και το τέλος του εκεί που ανταμώνει με την λίμνη των Κρεμαστών... Η λίμνη από ψηλά αντανακλά ένα πανέμορφο χρώμα...μια μίξη από το γαλάζιο τ' ουρανού και το πράσινο του δάσους..δίνοντας έτσι το γαλαζοπράσινο χρώμα στα νερά της. Διακρίνεται λίγο λίγο και το μισοβυθισμένο γεφύρι του Μανώλη.
Κατεβαίνοντας τον φιδίσιο δρόμο της βουνοπλαγιάς με τις αλλεπάλληλες κι απότομες στροφές..όλο και πιο πολύ έχεις την αίσθηση ότι ζυγώνεις στο ποτάμι. Το φανερώνει η χαρακτηριστική μυρωδιά των πλατανιών και τα παρόχθεια ποτιστικά κτήματα.
Σε λίγο φτάνουμε στο γεφύρι του ποταμού..στο Κρυονέρι.
Αφήνουμε το αυτοκίνητο στην Δυτική όχθη και κατεβαίνουμε περπατώντας προς στην κοίτη.
Πατάμε στο τρεχούμενο νεράκι..είναι πολύ δροσερό!! Μέχρι να το συνηθίσω με διαπερνάει ρίγος. Θέλω να το περπατήσω ξυπόλητος..για να'χω καλύτερη αίσθηση της δροσιάς. Βγάζω τα πέδιλα να δοκιμάσω. Είναι αρκετά δύσκολο κι επικίνδυνο..οι πέτρες έχουν πιάσει μούσκλια και γλιστρούν..αρκετές είναι κοφτερές.
Το νερό είναι ορμητικό..πιανόμαστε χέρι χέρι για σιγουριά. Το ποτάμι εκτός από την κεντρική κοίτη που τρέχει ορμητικά.. έχει χαράξει κι άλλα παραδρομάκια στο διάβα του.. Πάμε από εκεί που τρέχει πιο ήπια. Περπατάμε και το τρεχούμενο νεράκι μας χαϊδεύει απαλά τα πόδια...
Τα κορίτσια είναι ενθουσιασμένα!!
Αχ μπαμπά..είναι υπέροχα!
Ο Ντιέγκο είναι πολύ χαρούμενος!! τρέχει πάνω κάτω σαν τρελός..βουτάει στα νερά..ξαναβγαίνει..σκάβει στην άμμο...
Προχωράμε αντίθετα προς το ρεύμα. Φτάνουμε σε μια λιμνούλα κοντά στην όχθη.. σύριζα στον βράχο. Δίπλα υπάρχει ένας πλάτανος που οι κλώνοι του είναι λίγο πάνω απ'το νερό. Βουτάμε εδώ..δεν είναι και πολύ βαθειά. Το νερό είναι πολύ κρύο..μπαίνουμε ανατριχιάζοντας μέχρι να το συνηθίσουμε. Είναι φανταστικά!! Τα κορίτσια πιάνονται από τους κλώνους του πλατάνου κάνουν τραμπάλα..πέφτουν στο νερό..κάνουν βουτιές..είναι απίθανα. Ο Ντιέγκο μας βλέπει μέσα στο νερό..νομίζει ότι κινδυνεύουμε και τρέχει κολυμπώντας με ...αυταπάρνηση να μας σώσει.
Αν και πολύ κρύο το νερό καθίσαμε αρκετά...το ευχαριστηθήκαμε.
Περπατάμε ακόμα λίγο πιο πάνω να το εξερευνήσουμε..μικρές λιμνούλες με πεντακάθαρα νερά και πέστροφες.
Σκέφτηκα να έρθουμε μια μέρα πιο οργανωμένοι.. να ψαρέψουμε. Παραπάνω η κοίτη στενεύει γίνεται ορμητική ανάμεσα σε πανύψηλους κατακόρυφους βράχους..δεν το επιχειρούμε..είναι επικίνδυνο...μοιάζει το τοπίο σαν φαράγγι. Ας γυρίσουμε...άλλωστε έχει γείρει ο ήλιος και ούτε που το καταλάβαμε.. Ώρα να επιστρέψουμε...περάσαμε υπέροχα!!
Μια ξεχωριστή και πρωτόγνωρη εμπειρία για τα παιδιά. Γνωρίσανε πράγματα που δεν τα έχει η θάλασσα. Αξίζει να το ξανακάνουμε.
ΝΑΚΟΣ ΚΟΡΔΟΝΟΥΡΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου