Σε κρίσιμο παράγοντα διαμόρφωσης μοντέλων παραγωγικής διαδικασίας αναδείχθηκαν οι ανακαλύψεις των φυσικών επιστημών διαχρονικά καθώς και της τεχνολογίας με άμεσες συνέπειες στην εργασία, την οικονομία και την κοινωνία. H εφαρμογή νέων ανακαλύψεων και τεχνικών μεθόδων απαξιώνει παλαιότερες μεθόδους, επομένως και παλαιότερες μορφές παραγωγής που συνδέονται με αυτές. Kατά συνέπεια οδηγεί και σε απαξίωση ορισμένων ειδικοτήτων, ενώ εξαφανίζει άλλες. Oι επαναστατικές ανακαλύψεις της νέας φυσικής του 20ου αιώνα και η εφαρμογή τους στην «Kοινωνία της Γνώσης» προήγαγαν τη γνώση μας με τρόπους ανατρεπτικούς και έχουν ριζικές συνέπειες στους μετασχηματισμούς της κοινωνίας και της αναδιαμόρφωσης παραγωγικών τρόπων και μεθόδων της εργασίας.H μετάβαση στη σημερινή κοινωνία είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης μεταβολής οικονομικών προτύπων που επηρεαζόταν άμεσα ή έμμεσα από τις φυσικές επιστήμες και την τεχνολογία. Oι τεχνικές για αυτή τη μετάβαση αποτελούν την εργαλειακή πρακτική έκφραση των αποτελεσμάτων των επιστημών – και στην περίπτωσή μας των φυσικών επιστημών – ενώ η τεχνολογία συνιστά το σύνολο των γνώσεων, των πρακτικών και των μεθόδων που χρησιμοποιεί κάθε φορά η κοινωνία για να παρέμβει και να τροποποιήσει το περιβάλλον της . Bέβαια σήμερα οι φυσικές επιστήμες και η τεχνολογία προωθούν και διαμορφώνουν την κοινωνία σε βαθμό που ήταν άγνωστος και αδιανόητος στους προηγούμενους αιώνες. «H φύση μακράν της ισορροπίας και ο άνθρωπος ενεργά δρων στο κοινωνικό γίγνεσθαι κάνουν το μέλλον μη δεδομένο. Όλα και όλοι αυτο-οργανώνονται, κινούνται και αλλάζουν».
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι λύσεις τριών προβλημάτων των φυσικών επιστημών ήλθαν σαν σεισμικές δονήσεις. «H ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή και ανεξάρτητη από την κινητική κατάσταση του παρατηρητή», «η κβαντοποίηση της ενέργειας» και «τα θεμέλια της κβαντικής φυσικής» . O Einstein προτείνει την θεωρία της σχετικότητας με την οποία ενοποιεί τον «χώρο» και τον «χρόνο», ανακαλύπτει ότι ο χώρος έχει γεωμετρικές διαστάσεις, γκρεμίζει την νευτώνεια ιδέα της μυστηριώδους «δράσης – από – απόσταση» και της «ακαριαίας» μετάδοσης των επιδράσεων όπως αυτές που σχετίζονται με το πεδίο της βαρύτητας και προτείνει ότι η ταχύτητα του φωτός αποτελεί την μέγιστη και περιοριστική ταχύτητα στη Φύση «άποψη που έχει ως αποτέλεσμα να αποκλείει τη δυνατότητα ακαριαίας μετάδοσης των αλληλεπιδράσεων που οφείλονται στις δυνάμεις της βαρύτητας» , ενισχύει την υπόθεση των κβάντα με την ερμηνεία του φωτοηλεκτρικού φαινομένου και αργότερα η «κβαντοποίηση» της ενέργειας από τον Planck άνοιξε το δρόμο για την επανάσταση της κβαντικής φυσικής. H κεντρική αρχή της κβαντικής φυσικής είναι «η αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανέτρεψε ριζικά τις ιδέες για την φυσική πραγματικότητα» .
Tο βιβλίο του Sir Karl Popper (1934) Logik der Forschung αναφέρει ότι «το σήμα κατατεθέν της γνήσιας επιστήμης δεν είναι η βεβαιότητα των θεωριών της αλλά η ελέγξιμότητά τους ― κάθε γνώση είναι υποθετική και διαψεύσιμη» , αλήθεια που είχε επηρεαστεί βαθύτατα από τον Einstein και εισάγει την αμφισβήτηση της μιας και μόνο επιστημονικής διερεύνησης
Dr Mary Koudouna απο ανακοινωση σε επιστημονικο Συνεδριο ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ.ΠΕΡ. ΣΤΟ WWW.http//mkoudou.wix.com/maryΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΜΟΥ "ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ,ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ -ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου