-----------------
Το Πάσχα εκείνη την χρονιά ήταν στις 30 του Απρίλη. Νωρίτερα την Μεγάλη Εβδομάδα..ανάμεσα στις άλλες πασχαλινές προετοιμασίες..είχαμε και το ασβέστωμα του σπιτιού. Έφερε ο πατέρας μου μια σακούλα ασβέστη, τον έλιωσε σ'έναν τενεκέ και ασβεστώσαμε την αυλή γύρω-γύρω, τα σκαλοπάτια του σπιτιού, τις γλάστρες, το κοτέτσι...μοσχοβόλησε ο τόπος....
Θυμάμαι εκείνες τις ημέρες το ράδιο έπαιζε συνεχώς στρατιωτικά εμβατήρια...«των εχθρών τα φουσάτα περάσαν » και διάφορα άλλα. Ενδιάμεσα στα εμβατήρια ανήγγειλε οδηγίες περί περιορισμού συναθροίσεων των πολιτών και απαγόρευσης κυκλοφορίας οχημάτων πριν την έκτην πρωινήν και μετά την εβδόμην εσπερινήν.
Επιτρέπεται δε ο εκκλησιασμός κατά την αυριανήν ημέραν (Κυριακή των Βαΐων)....
Στο τέλος της αναγγελίας γινόταν αναφορά του ονόματος του υπογράφοντος την διαταγή.
Καπένης Αλκιβιάδης
Ταγματάρχης πεζικού...
Ο κόσμος είχε τρομοκρατηθεί με αυτά που άκουγε.. Ούτε στην εκκλησία δεν πήγαιναν.
Πετάγονταν για τις απαραίτητες δουλειές στα γρήγορα ..και ξανά στο σπίτι...για καφενείο ούτε λόγος..όλα κλειστά.
Εμείς οι μικροί δεν είχαμε αίσθηση..του τι γινόταν..βλέπαμε τους μεγάλους σ'αυτήν την κατάσταση και απορούσαμε.
Γιορτάσαμε το Πάσχα μετά φόβου.... Το σχολείο δεν είχε αρχίσει ακόμα.. Είχε κλείσει νωρίτερα μάλιστα λόγω του πραξικοπήματος..χορτάσαμε καθισιό.
Την Δευτέρα του Πάσχα ήταν Πρωτομαγιά. Ο Κωστής ο αδερφός μου κάπου είδε τον τενεκέ με λίγον ασβέστη, με την βούρτσα μέσα και είπε να γράψει τ'όνομά του στον τοίχο..τα αρχικά. Ανέβηκε στην καρέκλα για να'ναι μεγάλα τα γράμματα και έγραψε δύο μεγάλα "Κάπα" (Κωνσταντίνος Κορδονούρης). Ο πατέρας μας ...που είχε φύγει πρωί για δουλειές...γυρνώντας καβάλα στο άλογο.. είδε τα τεράστια γράμματα στον τοίχο..απο πεντακόσια μέτρα μακριά..
Τσίγκλισε τον Ψαρή να γρηγορέψει και κατέφτασε φουριόζος ..κατέβηκε από το άλογο.. μας φώναξε δυνατά..
-Ελάτε κάτω ρε...
Βγήκαμε εμείς τα παιδιά...
-Τι θες πατέρα;
-Ποιός έγραψε τον τοίχο;
Ο Κωστής χαμήλωσε το κεφάλι..
-Εγώ τό'γραψα πατέρα....
-Γιατί τό'γραψες; για να με στείλεις φυλακή;
Ο Κωστής τον κοιτούσε με απορία...
Τρομαγμένος και τρίβοντας τα δακρυσμένα μάτια του... μόλις που ακούστηκε να ψελλίζει...
-Γιατί να πάμε φυλακή πατέρα; εγώ τ'όνομά μου έγραψα...
-Γιατί θα περάσει κάνας χωροφύλακας και θα πει ότι γράφουμε Κομουνιστικό Κόμμα...
Στον τενεκέ δεν είχε μείνει άλλος ασβέστης. Κάρφωσε με δυο πρόκες μια κουρελού στον τοίχο για να το σκεπάσει προσωρινά ..πήγε πήρε κι άλλον ασβέστη κι έβαψε όλο το σπίτι άσπρο.
ΝΑΚΟΣ ΚΟΡΔΟΝΟΥΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου