---------------------
Ένας λαϊκός μύθος, του παλιού καιρού....
Κάποτε σ' ένα χωριό, ένας πονηρός παπάς, ήθελε ένα ψυχοπαίδι να του φυλάει τα πρόβατα.
Είχε βάλει στο μάτι ένα λιανοπαίδι, που το έβλεπε πανέξυπνο και δραστήριο..τον Κώστα. Πήγε στον πατέρα του τον Νικήτα, ο οποίος ήταν φτωχός κι αγράμματος άνθρωπος, με μεγάλη οικογένεια..οπότε δεν θα ήταν δύσκολο για τον παπά να τον καταφέρει.
-Ρε Νικήτα! Ο Κώστας δεν είναι για γράμματα. Να τον στείλεις σε μένα να μου φυλάει τα πρόβατα κι εγώ θα τον ταΐζω και θα του δίνω και το κάτι τις του....
Στον Κώστα, όταν το άκουσε, δεν άρεσε η ιδέα..και λέει στον πατέρα του:
-Πατέρα, εγώ είμαι καλός στα γράμματα!..δεν σου είπε την άλλη φορά ο δάσκαλος, ότι είμαι ο καλύτερος απ'όλους;
-Δε μου λες, του λέει ο παπάς, αφού λες ότ' είσαι ο καλύτερος απ'όλους, πως τη λένε τη γάτα στην καθαρεύουσα; ...δείχνοντας τη γάτα που καθόταν κι αυτή δίπλα τους.
-Γαλή την λένε! απαντάει ο Κώστας.
-Α! Είδες που δεν το ξέρεις! Γράτσα τη λένε, λέει ο παπάς, γιατί γρατσουνάει με τα νύχια της.
Έτσι είχα διαβάσει..σκέφτηκε ο Κώστας...για να το λέει όμως ο παπάς, θα ξέρει καλύτερα...
Στο μεταξύ καθόντουσαν γύρω από τη φωτιά στο τζάκι.
-Θα σε ρωτήσω κάτι άλλο λέει ο παπάς..
Την φωτιά πως τη λένε στην καθαρεύουσα;
-Πυρά, λέει ο Κώστας.
-Ούτε αυτό το ξέρεις Κώστα. Χαρά τη λέμε! Είδες τι χαρά που κάνουμε όταν καθόμαστε όλοι εδώ κοντά της;
Και συνεχίζει τις ερωτήσεις ο παπάς..προκειμένου να δείξει στον Νικήτα, ότι ο Κώστας είναι μόνο για πρόβατα:
-Το σπίτι στην καθαρεύουσα, πως το λέμε;
-Ε, σ' αυτό είμαι σίγουρος, λέει ο Κώστας. Οικία το λέμε!
-Ούτε κι αυτό το ξέρεις Κώστα. Αποκούμπι το λέμε το σπίτι, γιατί όπου κι αν πηγαίνουμε.. όλοι εδώ αποκουμπάμε.
Ο Νικήτας παρακολουθούσε απογοητευμένος... Ρε Κώστα, δεν ξέρεις τίποτα..δεν διαβάζεις καθόλου..απ'όσα σε ρώτησε ο παπάς, δεν είπες τίποτα σωστό... Άκουσες τι λέει; ...μόνο για πρόβατα είσαι..λέει με πίκρα στον γιό του.
-Θα σου κάνω άλλη μια ερώτηση λέει ο παπάς..προσπαθώντας να διώξει και τις τελευταίες αμφιβολίες του Νικήτα...
Το νερό πως το λέμε;
-Ύδωρ! φώναξε ο Κώστας, με σιγουριά.
-Κι αυτό λάθος είναι Κώστα. Το νερό το λένε φτήνια, γιατί το έχουμε τσάμπα.. είναι φτηνό.
-Αυτό που κάθεσαι πάνω, πως το λένε; Ρωτάει ξανά ο παπάς.
-Σκαμνί το λέμε, λέει ο Κώστας.. χωρίς ελπίδα πια, ότι είπε το σωστό.
-Δεν είσαι καλός στα γράμματα Κώστα.. Κολοκούμπι το λένε..γιατί ακουμπάμε τον κώλο μας επάνω του...
Ο Νικήτας, απογοητευμένος..είδε ότι ο γιος του, «δεν τα παίρνει τα γράμματα»..κι έτσι, πήρε την οδυνηρή απόφαση, να τον στείλει στην δούλεψη του παπά.
Ο Κώστας πηγαινοερχόταν... πρόβατα-σπίτι... Αφού πέρασαν κάμποσες ημέρες..γύρισε στο σπίτι ένα απόγευμα, πουντιασμένος από το κρύο..ο παπάς έλειπε..ήταν στην εκκλησία για εσπερινό. Άναψε φωτιά να ζεσταθεί..πήγε κι η γάτα εκεί κοντά. Η γάτα όμως ζύγωσε πολύ κοντά, κι άρπαξε φωτιά η ουρά της... Τρέχοντας η γάτα να γλυτώσει χώθηκε μέσα στ'άχυρα ... άρπαξε φωτιά. Ο Κώστας έτρεξε στην εκκλησία που λειτουργούσε ο παπάς να τον ειδοποιήσει...
Λαχανιασμένος λέει στον παπά:
-Παππούλη! Τρέξε γρήγορα ! Έπιασε η γράτσα χαρά.. κι έτρεξε στ'άχυρα..κι άν δε ρίξουμε φτήνια, δεν θα μείνει ούτε αποκούμπι, ούτε κολοκούμπι!
Ο παπάς είχε ξεχάσει τις ψεύτικες ερμηνείες που είχε πει στον Κώστα, τότε που πήγε να τον πάρει από τον πατέρα του.. δεν καταλάβαινε τι εννοούσε.
Ρωτούσε και ξαναρωτούσε, για να καταλάβει. Ο Κώστας συνέχιζε να του απαντάει με τις καινούργιες λέξεις που είχε ακούσει τότε.. τις θυμόταν γιατί ήταν πολύ έξυπνος..οπότε, ώσπου να καταλάβει ο παπάς.. πάει το σπίτι..έγινε στάχτη...
Έτσι πλήρωσε την κουτοπονηριά του ο παπάς.....
------------Νάκος Κορδονούρης------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου