Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, ο κλαρινίστας Βασίλης Τζιούβας. Γεννήθηκε το 1926 στο Αρδάνοβο Καρδίτσας, όπου μεγάλωσε και έζησε μόνιμα. Ασχολήθηκε με το κλαρίνο από μικρή ηλικία και με τον αδερφό του Γρηγόρη , που έπαιζε κιθάρα, σχημάτισαν συγκρότημα, που δραστηριοποιούνταν στα χωριά της Καρδίτσας, των Ευρυτανικών Αγράφων, της Άρτας και του ορεινού Βάλτου Αιτωλ/νίας. Υπηρέτησαν την παραδοσιακή μουσική σε μια εποχή πολύ δύσκολη για τις κομπανίες, γιατί στην αρχή έπαιζαν ‘’σκέτα’’[χωρίς μικροφωνική ενίσχυση], αλλά και όταν βγήκαν τα μηχανήματα, ήταν τόσο ατελή που δημιουργούσαν πολλά προβλήματα στο ηχητικό αποτέλεσμα. Παρ’ όλα αυτά κατάφεραν και επιβίωσαν μουσικά, έγιναν αγαπητοί στον κόσμο με το ήθος τους, την απλότητά τους και τον ευχάριστο χαρακτήρα τους. Ο Βασίλης μετέφερε στο κλαρίνο τον αυθεντικό ήχο και το ηχόχρωμα που είχε αναπτύξει συγκεκριμένα αυτή η περιοχή και που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε όλοι εμείς που τους ζήσαμε. Την παράδοση αυτή ήρθε δυστυχώς να καταστρέψει τα τελευταία χρόνια η Σαρακατσανολογία και η εισβολή της Σαρακατσάνικης μουσικής κουλτούρας που ανέπτυξαν στην περιοχή κάποιοι όψιμοι και άσχετοι θιασώτες της. Ο Βασίλης Τζιούβας μαζί με τον Αλέκο Τσαμπά, τον Κώστα Νάνο, τον Βασίλη Κουτσοθανάση, το Στάθη Παπαντώνη, το Δημήτρη Σαγάνη, το Χρήστο Τσιαμπόκαλο, το Γιώργο Κολτούκη, τον Ηλία Αντωνάκη, τον Σεραφείμ Μπακούση και από τους νεότερους τον Τάκη Φουρλίγκα, τον Παπά και άλλους, είναι οι εκφραστές της γνήσιας και καθαρής μουσικής φυσιογνωμίας της περιοχής μας. Ο ήχος τους είναι ακόμη στ’ αυτιά μας και μας ηλεκτρίζει όταν καταφέρουμε κάπου να τον ακούσουμε. Ο Βασίλης Τζιούβας-για να κλείσουμε την παρένθεση-δυστυχώς δεν ηχογράφησε σε δίσκους ή κασέτες. Σώζονται όμως ζωντανές καταγραφές του που έγιναν σε πανηγύρια και γάμους. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε.
Φωτό και κείμενο Γιώργος Υφαντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου