Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

Η ραπτομηχανή της μάνας μου-Γραφει η Χαρα Βλαχακη

Η ραπτομηχανή της μάνας μου.
*************************
Από τότε που με θυμάμαι ήμουν πολύ περίεργο παιδί και ήθελα να καταπιάνομαι με ότι έβλεπα....
Μπορεί να το πλήρωσα ακριβά ...αλλά από μικρή έμαθα αργαλειό, βελόνες, βελονάκι, γαζί και ....λίγο γνέσιμο!
Περίμενα πότε θα φύγει η μάνα μου από το σπίτι και άρχιζα τα πειράματα.....δεν ξέρω αν ήταν ακριβώς περιέργεια ή ήθελα να της αποδείξω ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα, για να της μπω στο μάτι ή για να ακούσω από το στόμα της ένα μπράβο...πιθανόν και για όλα μαζί!
Αφού μπέρδευα τα υφαντά της μάνας μου και παιδευόταν να ξευφάνει ότι πρόσθετα στα δικά της, ή έψαχνε να πιάσει τους πόντους από τα πλεχτά της, ή της έκοβα το νήμα από την ρόκα της προσπαθώντας να γνέσω και διάφορα άλλα, ήρθε η ώρα να επεξεργαστώ και την ραπτομηχανή της.
Η ραπτομηχανή της ήταν του χεριού όπως την έλεγε, δηλαδή χειροκίνητη ....
Την είχα δει πάμπολες φορές να γαζώνει, να την λαδώνει, να τυλίγει την κλωστή στην μασουρίστρα...μου άρεσε πολύ και την παρακολουθούσα, όταν της ζητούσα να με αφήσει να γαζώσω λίγο μου έλεγε μακριά από την μηχανή...
Μια μέρα λοιπόν που έλειπε από το σπίτι βρήκα την ευκαιρία....ήξερα πως θα με κάρφωνε η μεγαλύτερη αδελφή μου αλλά ούτε που με ένοιαζε .... λες και ήταν η πρώτη ή η τελευταία φορά.
Έβγαλα προσεκτικά το καπάκι, πήρα ένα κομμάτι πανί και το έβαλα εκεί που είχα δει την μάνα μου να βάζει το όποιο ρούχο ήθελε να γαζώσει, κατέβασα το ποδαράκι της μηχανής και άρχισα να γυρίζω το χέρι της .
Αν αφαιρέσουμε ότι το πανάκι πήγαινε δεξιά αριστερά το γαζί όμως εκτός από στραβό κατά τα άλλα ήταν μια χαρά!
Ενθουσιάστηκα πολύ και αφού το έκανα πολλές φορές και το πανάκι δεν φαινόταν από τα γαζιά που του έκανα τελείωσε η κλωστή της μασουρίστρας...σιγά, πανεύκολο αφού είχα δει πως την γεμίζει...
Την έβγαλα και έκανα ακριβώς ότι και η μάνα μου....την γέμισα και πήγα να την ξαναβάλω στην θέση της ....άρχισαν τα ζόρια.
Ήταν περίεργη μασουρίστρα, κάπως σαν βλήμα και από την μία πλευρά ήταν επίπεδη και έπρεπε να μπει στην σωστή θέση...τελικά τα κατάφερα την έβαλα και αφού έβγαλα πάνω την κλωστή όπως είχα δει άρχισα το γάζωμα....ή μάλλον έτσι νόμιζα...
Γυρίζοντας όλο χαρά και γρήγορα το χέρι της μηχανής παρατήρησα ότι το πανάκι είχε μαζευτεί και δεν προχωρούσε προς τα πίσω όπως πριν.
Κάτι δεν πήγαινε καλά αλλά δεν ήξερα τι είναι...σηκώνω το ποδαράκι της μηχανής και βλέπω να έχει γίνει η κλωστή,το ποδαράκι και το πανί ένα κουβάρι .....μάλλον δεν είχα βάλει σωστά την κλωστή της μασουρίστρας....την πάτησα σκέφτηκα, κάτι πρέπει να κάνω αλλά τι?
Τραβάω λίγο το πανί μήπως ξεμπλοκάρει τίποτα, κουνάω το χέρι της μηχανής και ταυτόχρονα το πανί ....τίποτα..και τράβα -τράβα δεν ξέρω πώς .....σπάει το βελόνι.
Με το πού έσπασε τραβάω το πανί και παίρνω το ψαλίδι....κόβω τις κλωστές κλείνω την μηχανή, πετάω το πανί στην φωτιά και ούτε γάτα ούτε ζημιά ...
Μετά από αρκετές μέρες που χρειάστηκε η μάνα μου να γαζώσει κάτι, βλέποντας το σπασμένο βελόνι άρχισε να φωνάζει, ήταν το τελευταίο που είχε και ήξερε καλά ποιος το έσπασε....
Αυτή ήξερε εγώ δεν ήξερα πως η συγκεκριμένη ραπτομηχανή ήθελε και συγκεκριμένα βελόνια και δεν υπήρχαν στο χωριό.....έπρεπε να το παραγγείλει με κάποιον που θα πήγαινε Αγρίνιο και συγκεκριμένα την θυμάμαι να λέει: ''Μόνο ο Μπελεγρίνης έχει'', όποτε και αν θα πήγαινε κάποιος κρατώντας το σπασμένο για δείγμα......οι συνέπειες γνωστές μην χάσουμε και την σειρά μας.....
Γεια σου ρε μάνα που για ένα παλιοβέλονο μου μέτρησες για άλλη μια φορά τα πα'ί'δια!!!!!!!!
Χαρά-Χαρίκλεια Βλαχάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου