---------------------------------------------
Την δεκαετία του εξήντα έγινε το μεγάλο βήμα της εξέλιξης στα χωριά μας!
Ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα!
Η είσοδος στον πολιτισμό!
Η ζωή μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. .άλλαξε επίπεδο προς το καλύτερο.
Μαζί με τον φωτισμό που μπήκε στα σπίτια μας. .συνάμα μπήκε και το ψυγείο. .βελτιώθηκε η διατροφή....
Μπήκε σιγά σιγά, η τηλεόραση...
Θα πει κάποιος...ότι η τηλεόραση κατήργησε την γειτονιά...κι έκλεισε τον κόσμο στα σπίτια τους... Αλήθεια είναι αυτό, αλλά... Ας πάρουμε μόνο την θετική πλευρά...
Τότε.. που ο απλός λαϊκός κόσμος δεν γνώριζε πολλά πράγματα για την χρήση, και τις ιδιότητες του φωτός. .είχαν γίνει διάφορα ευτράπελα γεγονότα.. που για τον τότε κόσμο ήταν ανεξήγητα.
Παρατήρησε κάποιος ότι μέσα στην εκκλησία υπάρχει φως... Το είπε σε κάποιους γείτονες. .το είδαν κι αυτοί, ότι πράγματι υπάρχει φως...
Ρώτησαν τον παπά, και τον καντηλαναύτη, μήπως ξέχασαν κανένα κερί ή καντήλι αναμμένο... Όχι...
Δεν εξηγείται αλλιώς.. φάντασμα! και μάλιστα περπατούσε μέσα στην εκκλησία. .δεν στεκόταν σ'ένα σημείο. Κάποιος πεθαμένος... πάει κι ανάβει κεριά!
Το νεκροταφείο ήταν δίπλα...
Πήγαν όλοι μαζί, με τον παπά, να δούνε τι γίνεται..άνοιξαν την εκκλησία.. τίποτα. .δεν υπήρχε φως...
Σου λέει. .είδε τον παπά και ξαναχώθηκε μέσα στον τάφο του...
Ξαναγύρισαν στο αρχικό σημείο. .πάλι φως.... Αποφάσισαν από κοινού... πως είναι φάντασμα
Τρόμος...τρυπώσανε όλοι στα σπίτια τους. .λιτανεία, ξόρκια. .ανάψανε όλοι λιβάνια...ντουμάνιασε το χωριό....
Την άλλη μέρα..είχε γίνει μόλογος...
Το πρώτο θέμα συζήτησης στις γειτονιές, στο καφενείο, στις εργατιές..παντού.
Κάπως έφτασε και στ' αυτιά του δάσκαλου.
-Τι λέτε ρε παιδιά. .δεν υπάρχουν φαντάσματα...
-Πως δεν υπάρχει δάσκαλε. .το είδαμε όλοι. .έλα το βράδυ, να το δεις κι εσύ...
-Γιατί το βράδυ...? τώρα την ημέρα δεν υπάρχει..?
-Όχι, μόνο το βράδυ βγαίνει...άραγε φάντασμα είναι.
Πήγε κι' ο δάσκαλος το βράδυ. .παρέα με το μισό χωριό... Από μακριά, πραγματικά φαινόταν φως μέσα στην εκκλησία. Αυτός όμως, είχε καταλάβει τι γίνεται.
Λέει στους γείτονες... Φέρτε μια μεγάλη σκάλα. Πήγε κάποιος έφερε μια μεγάλη σκάλα, που την είχε για τις καρυδιές.
Εκεί δίπλα τους, υπήρχε μία κολώνα φωτισμού, που την είχε τοποθετήσει η ΔΕΗ, πριν από μερικές ημέρες. Έβαλε την σκάλα στην κολώνα ο δάσκαλος...
Σκαρφάλωσε επάνω. .έφτασε μέχρι την λάμπα, και την κάλυψε με το σακάκι του. Τότε ξαφνικά το φάντασμα εξαφανίστηκε από την εκκλησία....
Αποκαταστάθηκε ...η καρδιακή λειτουργία των χωριανών.
Έκανε αντανάκλαση το φως της κολώνας στο κρυστάλλινο τζάμι της πόρτας της εκκλησίας... Επειδή το κρύσταλλο, είχε παραμορφωθεί με τα χρόνια, κι' έκανε κάποια κοιλότητα. .με την παραμικρή αλλαγή του σημείου παρατήρησης. .το φως φαινόταν σαν να κινείται.
Επιτέλους πήγαν για ύπνο οι χωριανοί...από τότε και μετά χωρίς λιβάνια.
------------Νάκος Κορδονούρης-------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου