Δεν ξέρω από πολιτική. Ούτε ξέρω καλά Ιστορία, τόσο της πατρίδας μας, όσο και παγκόσμια. Πιστεύω επίσης πως οι περισσότεροι των συμπατριωτών μας, δεν γνωρίζουν ούτε από πολιτική, ούτε από ιστορία. Αν γνωρίζαμε αυτά τα δύο πράγματα, δεν θα μας κορόιδευαν τόσα χρόνια (από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα), τόσο πολύ, τόσοι πολλοί πολιτικοί και κόμματα.
Θα διατυπώσω μια αιρετική άποψη. Πιστεύω ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι οι ικανότεροι στον κόσμο. Καταφέρνουν να κρατάνε την Πατρίδα μας, από την επανάσταση του 1821και μέχρι σήμερα, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Δεν αφήνουν το πανέμορφο καράβι που λέγεται Ελλάδα, και το οποίο βρίσκεται σε μεγάλη τρικυμία, ούτε να βουλιάξει, αλλά ούτε και να πλεύσει προς τα λιμάνια της ανάπτυξης, της προκοπής, της προόδου, της δικαιοσύνης, της λεβεντιάς. Αυτό για να το καταφέρει κάποιος χρειάζεται μεγάλο ταλέντο. Και μόνο οι Έλληνες πολιτικοί διαθέτουν τέτοιες ικανότητες, στον κόσμο όλο!
Τούτων ούτως εχόντων, τι μπορεί να γίνει;
Τρία πράγματα, τρεις κινήσεις, τρεις λύσεις θα προτείνω. Είναι όλες πολύ δύσκολες, αλλά και ταυτόχρονα πολύ εύκολες, για έναν αποφασισμένο λαό, ο οποίος θα θελήσει να πάρει την τύχη στα χέρια του και να μην επιτρέψει στους πολιτευτάδες να τον κρατάνε σε ομηρία.
Πρώτον: Θα πάρουμε όλοι μας, τους δέκτες της τηλεόρασης και θα τις αφήσουμε στις κεντρικές πλατείες των χωριών μας και των πόλεων μας. Θα σταματήσουν έτσι οι πέντε νταβαντζήδες, κατά τη ρήση πρώην πρωθυπουργού, να ασελγούν στην ψυχή μας, να μεθοδεύουν την υπανάπτυξη της χώρας μας, και την υποδούλωσή της!
Είναι ολοφάνερο, ότι μέσα από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, μεθοδεύουν τον αφανισμό μας. Να μην το επιτρέψουμε! Εδώ να διηγηθώ μια χαριτωμένη ιστορία: Επισκέφθηκε ένας πολύτεκνος ιερέας από χωριό της Β. Εύβοιας τον πνευματικό του. Του λέει ο πνευματικός: Έχεις τηλεόραση σπίτι; Ναι λέει ο ιερέας. Να την πάρεις και να την πετάξεις σε μια χαράδρα, του λέει ο πνευματικός. Λέει ο ιερέας: Γέροντα, αντί να την πετάξω, να τη δώσω σε μια φτωχή οικογένεια που δεν έχει; Λέει ο γέροντας. Οι περισσότερες εκπομπές της τηλεόρασης, είναι δηλητήριο. Το ζήτημα δεν είναι να μην πιείς εσύ το δηλητήριο και να το πιεί μια φτωχή οικογένεια. Το ζήτημα είναι να μην πιεί κανείς το δηλητήριο.
Δεύτερον: Πολύ καλή χρήση του πορτοφολιού μας και των χρημάτων μας. Να μην μας παρασέρνει η καταναλωτική μανία. Να μην ψωνίζουμε άχρηστα πράγματα, γιατί θα έρθει η ώρα που θα πουλήσουμε τα χρήσιμα για να ζήσουμε. Ποιός είναι ο αγώνας του ανθρώπου; Η απόρριψη του περιττού. Ποιός είναι πλούσιος; Ο εν ολίγω αναπαυόμενος. Μεγάλη προσοχή λοιπόν στη διαχείρηση των χρημάτων μας. Είδα ανθρώπους με δέκα και δεκαπέντε πλαστικές κάρτες, και λυπήθηκα αφάνταστα! Είδα ανθρώπους να επενδύουν τις μικρές τους οικονομίες στο χρηματηστήριο και να τις χάνουν, και λυπήθηκα επίσης αφάνταστα!
Και τρίτον: Πολύ μεγάλη προσοχή την ώρα που πλησιάζουμε στην κάλπη. Δεν είναι η κάλπη αστείο πράγμα, να αντιμετωπίζεται με τόση επιπολαιότητα. Να ψηφίζονται και να ξαναψηφίζονται όλοι αυτοί που μας κορόιδεψαν τόσες φορές. Λένε μερικοί : Όλοι ίδιοι είναι. Δεν ξέρω τι να ψηφίσω. Αν το λες ειλικρινά, γιατί πράγματι δεν ξέρεις τι να ψηφίσεις, φύγε μακρυά από την κάλπη, γιατί θα πάρεις στο λαιμό σου το μέλλον των παιδιών σου και της πατρίδας σου. Αν πάλι το λες κουτοπόνηρα, μόνο και μόνο γιατί είσαι αποφασισμένος να ψηφίσεις πάλι όλους αυτούς που μας έφεραν σ αυτή την κατάντια, τι να πω! Ποτέ να μην ψηφίζουμε, με σκοπό την εκδίκηση. Να ψηφίζουμε πάντα με λογισμό και μ΄όνειρο!
Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν και αντίθετες απόψεις. Δεν διεκδικώ το αλάθητο. Όμως πιστεύω ακράδαντα ότι μας αξίζει μια καλύτερη πατρίδα, και πρέπει με πάθος να την διεκδικήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου