Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΕΠΟΧΗ.ΓΡΑΦΕΙ Η ΧΑΡΑ ΒΛΑΧΑΚΗ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΕΠΟΧΗ
Φθινόπωρο... πάντα μου άρεσε αυτή η εποχή αλλά και με μελαγχολούσε ταυτόχρονα...
Ακόμη και στο Δημοτικό στην έκθεση με θέμα ''ποια εποχή του χρόνου μου αρέσει και γιατί'',ήμουν το μοναδικό παιδί που έγραφα ότι μου αρέσει το Φθινόπωρο!
Δεν ξέρω αν το έκανα απλά γιατί ήθελα να ξεχωρίζει η έκθεσή μου γνωρίζοντας πώς μόνο εγώ θα γράψω γι αυτή την εποχή, ή γιατί πραγματικά μου άρεσε αυτό το γκρίζο μελαγχολικό,αλλά και τόσο ιδιαίτερο τοπίο που έβλεπα γύρω μου...
Κι όμως, αν και όλοι βλέπανε σε μένα ένα δραστήριο και πολύ ομιλητικό παιδί,που γελούσε ,τραγουδούσε, φώναζε, έπαιζε, τσιγκλούσε....(και τι δεν έκανα δηλαδή) ,μέσα μου ήμουν πάντα σαν το αγαπημένο μου Φθινόπωρο!!!!!!!!!!!
Τις ώρες που ήμουν μόνη και ειδικά τα βράδια, πάντα μου έβγαινε ο καλά κρυμμένος ημερήσιος εαυτός μου.....
Μόλις Φθινοπώριαζε και μεγάλωνε η νύχτα ήταν το καλύτερό μου.... μαζευόμασταν νωρίς μέσα στο σπίτι και αναγκαστικά αφού ρεύμα και τηλεόραση δεν υπήρχε,καθόμασταν γύρω από το τζάκι και με την λάμπα πετρελαίου να αχνοφέγγει αρχίζανε οι ιστορίες και τα παραμύθια από την μάνα μου που τόσο μου άρεσαν!!!
Μπορεί να ήταν και είναι δύστροπος χαραχτήρας και να μην την άκουγα σε πολλά,όταν όμως άρχιζε τις ιστορίες ήμουν κρεμασμένη από τα χείλη της...
Έπειτα έπιανα μόνη το δωμάτιο και είχα αρκετές ώρες να διαβάσω ή να σκεφτώ ό,τι εγώ ήθελα....
Μου άρεσε που άρχιζε το σχολείο, μου άρεσε να βλέπω να μαζεύονται οι τιναχτάδες και να τινάζουν τις καρυδιές και τα γυναικόπαιδα να μαζεύουν τα καρύδια....
Μου άρεσε να βλέπω να οργώνουν και αργότερα να βλέπω τα σπαρτά τόσο ομοιόμορφα φυτρωμένα στα χωράφια του χωριού μου και αν είχε κάποιο δέντρο στην άκρη ή στη μέση του χωραφιού από κάτω ήταν κατακίτρινο από τα πεσμένα φύλλα ...τι όμορφη αντίθεση με το καταπράσινο γρασίδι!!!!!!
Πολλά πρωινά ,πηγαίνοντας για το σχολείο μάζευα για την αγαπημένη μου δασκάλα Λαμπρινή ένα μπουκετάκι με πανέμορφα κυκλάμινα...άλλες φορές της μάζευα από την γκορτσιά της γιαγιάς μου γκόρτσα που της άρεσαν τόσο πολύ...ακόμα νομίζω πως βλέπω το χαμόγελό της!!!!
Ήθελα να της δείξω την αγάπη και τον σεβασμό που της είχα γιατί ένιωθα ότι μ΄αγαπούσε κι εκείνη.
Φθινόπωρο....σχολείο, όργωμα, πρωτοβρόχια, σπαρτά, κυκλάμινα, ιστορίες,παραμύθια ,28η Οκτωμβρίου,παγίδες πουλιών.. και τόσα μα τόσα πολλά και νοσταλγικά........
Και τι δεν θα 'δινα να μπορούσα να ξαναζήσω ένα Φθινόπωρο σαν τότε!!!!!!!!
Χαρά Χαρίκλεια Βλαχάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου