Ο πατέρας μου ανακατευόταν με τα κοινά του χωριού μου... θυμάμαι να μιλάει στο σπίτι μας για τις προεδρικές εκλογές, τους συνδυασμούς και τα άτομα που έβαζαν υποψηφιότητα....
Την προεκλογική περίοδο γινόταν χαμός... από συζητήσεις διαφωνίες και συναντήσεις....
Αν και δεν πολυκαταλάβαινα την έννοια των εκλογών,κατάλαβα ότι τα άτομα που έβαζαν υποψηφιότητα για να βγουν έπρεπε να τους ψηφίσουν πολλοί χωριανοί μας.
Ο πατέρας μου τα βράδια στο σπίτι μετρούσε τα <<κουκιά>>..έλεγε ποιους έχει σίγουρους και ποιοι ...<<παίζονται>>.
Υπήρχαν κάποια άτομα στο χωριό που δεν εκδηλωνόταν και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει ποιον στήριζαν.
Στα καφενεία, στις στράτες, όπου και να έβλεπες άντρες δεν είχαν άλλη κουβέντα από τις εκλογές...
Εγώ όπως πάντα περίεργη για οτιδήποτε γινόταν ,έδινα προσοχή σε ότι άκουγα και έβλεπα.
Ένα απόγευμα κάποιος φώναζε από τον δρόμο στην πίσω μεριά του σπιτιού μας,ο πατέρας μου πήγε να δει ποιος είναι και για να μην τον φάει το ζαβό σκυλί που είχαμε...πήγα κι εγώ από πίσω...
Βλέπω έναν κατωχωριανό μας από αυτούς που ακούστηκε ότι δεν εκδηλώνεται ποιον στηρίζει και τον ακούω να λέει του πατέρα μου''
-Εγώ ξέρεις ότι είμαι σοβαρό άτομο και επειδή κι εσύ είσαι σοβαρός και καλός άνθρωπος στον λόγο μου θα σε ψηφίσω,θα μείνει μεταξύ μας όμως..
Πριν προλάβει ο πατέρας μου να του απαντήσει και νευριασμένη με όσα άκουσα πετάγομαι εγώ και λέω''
-Μην τον ακούς πατέρα λέει ψέματα, σε κορο'ι'δεύει...τα ίδια ακριβώς τον άκουσα με τ' αυτιά μου να λέει και στον τάδε ....
Κόκκαλο ο χωριανός μου!!!!!!
Χαρά Χαρίκλεια Βλαχάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου